Le Mans, 21 februari 2021

Beste Zusters, Familie en Vrienden,

Zoals elk jaar, roept de vastentijd ons op tot bekering en nodigt ons uit om in Gods’ hart de kracht te putten om lief te hebben zoals Jezus.

God neemt het risico van de liefde.

In het zenden van zijn zoon, om aan onze gekwetste mensheid zijn liefde te openbaren, heeft de Vader het risico genomen dat die liefde kon worden afgestoten en afgewezen. De zelfontlediging van Jezus, die aan ons is gelijk geworden en gestorven aan het kruis, is een daad van nederigheid die terzelfder tijd de almacht van de liefde toont.

« De liefde van de Vader heeft geen wederkerigheid nodig om te kunnen bestaan. Hij houdt van ons op een onvoorwaardelijke wijze, met een liefde die altijd de eerste stap zet, wat ook het antwoord moge zijn van degene die hij liefheeft… De Vader zal zich nooit aan de mens opdringen. Hij kan alleen maar een eindeloos respect tonen voor de vrijheid van elke persoon.

De Vader onthult ons het ware gelaat van zijn almacht in Jezus die neerknielt voor zijn leerlingen om hen de voeten te wassen, in de gekruisigde Jezus, volslagen hulpeloos maar die niet ophoudt lief te hebben, zonder te veroordelen. De almacht van God, is de almacht van liefde zonder enige bescherming en zelfverdediging…

                                              Uit het boek “Zijn tederheid is onuitputtelijk » van Jean Civelli

Onze constituties nodigen ons uit om de Zoon van God in zijn zelfontlediging te aanschouwen en ons te brengen tot een houding van nederigheid: waarheid ten opzichte van God, de anderen en onszelf. En Moeder Marie Madeleine vraagt ons de zachtmoedigheid, de nederigheid, het geduld en de overgave van het hart van de lijdende Jezus na te volgen. Cf Constituties N°5

Nu we op weg zijn naar Pasen laten we het ware gelaat van onze God aanschouwen en diep in ons doordringen, een nederige en bescheiden God totaal gegeven uit liefde. Laten ook wij de moed en durf hebben om het risico te nemen echt en bescheiden lief te hebben.  Dat zal ons kwetsbaar maken maar ook doen groeien naar “zijn gelijkenis”.

Vasten, gebed en aalmoezen

In de vastenbrief van Paus Franciscus voor 2021, lezen we:

Vasten, gebed en aalmoezen, zoals Jezus die beschrijft (Cf. Mt 6,1-18) zijn de voorwaarden en uitdrukkingen van onze bekering. De weg van armoede en ontbering (vasten), de aandacht en gebaren van liefde voor de gekwetste mens (aalmoezen) en de kinderlijke dialoog met de Vader (gebed) laten ons toe een oprecht geloof, een levende hoop en een actieve naastenliefde in ons leven waar te maken.  

Vasten, een weg van armoede en ontbering…   Vasten is niet alleen ons iets ontzeggen wat we graag hebben…  Zoals Paus Franciscus zegt: vasten helpt ons om van God en de mensen te houden.  Vasten kan ook zijn onszelf onthouden etiketten op mensen te plakken, hen vast te zetten in een bepaald beeld dat we van hen hebben en hen dus niet langer het recht geven om te veranderen, om te groeien ... onszelf onthouden om voortdurend het negatieve te benadrukken en zo in afbrekende kritiek te vervallen, ons onthouden onszelf boven de anderen te stellen ...  In deze manier van vasten ervaren we ons tekort aan liefde en waarheid en openen we ons hart voor Hem die tot ons komt, arm en van alles ontdaan maar “vol genade en waarheid” Joh 1,14, en zoals Paus Franciscus schrijft: “Vasten bestaat er in ons bestaan de bevrijden van alles wat ons hindert, bezwaart…

Een aalmoes, de aandacht en de gebaren van liefde voor de gekwetste mens… Een aalmoes geven kan iets anders zijn dan het delen met de armen van wat we opzij hebben gezet door onszelf iets te ontzeggen ... We kunnen anderen goed doen met een welwillende en positieve blik, een aanmoediging, met oprechte waardering en diep mededogen... We zijn allen gekwetste mensen en hebben aandacht en tekenen van liefde nodig om ons overeind te helpen.

Het gebed, een dialoog van een kind met zijn Vader… Laten we bij Jezus in de leer gaan, Hij die in alle omstandigheden zich steeds tot de Vader richtte om altijd weer zijn leven af te stemmen op Zijn Wil.     

In het hart van zijn lijden, had Hij een diepe en ware dialoog met de Vader:

‘Vader! Als het mogelijk is, laat deze beker dan aan Mij voorbijgaan. Maar niet wat Ik wil moet gebeuren, maar wat jij wilt.’. Mat 26, 39 

Mijn God, mijn God waarom heb je mij verlaten. Mat 27,46 ; Mc 15,34 ;     

Vader vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen. Lc 23,34  

Vader in jouw handen beveel ik mijn geest. Lc 23,46

Laten we binnentreden in het gebed van Jezus tot zijn Vader

om ons leven steeds meer af te stemmen op de wil van de Vader,

om Hem onze twijfels, vragen en noodkreten toe te vertrouwen,

om vergeving te ontvangen en te geven,

om ons leven in zijn handen te leggen.

De verrijzenis betekent dat God altijd zegeviert uit liefde. Zij is ook de overwinning van drie uitingen van trouw: die van de Vader die Jezus niet heeft achtergelaten in de dood, die van Jezus die zijn leerlingen niet in de steek heeft gelaten ook al weken ze af van het rechte pad en die van drie vrouwen die heel vroeg in de morgen naar het graf gingen, eerst droevig, maar daarna vol vertrouwen, want ze ervaarden dat Jezus trouwe liefde nooit ophoudt en dat Hij de dood heeft overwonnen.

Nog verder een goede voorbereiding op Pasen en moge de nederige liefde van onze God steeds meer triomferen in elk van ons en moge de Aanwezigheid van de Verrezen Heer ons leven vullen met licht en hoop!

                                                                                                             Zuster Josette