Palmzondag, 5 april 2020

 Beste Zusters, Beste Vrienden,

Dit jaar beleven we een heel bijzondere Goede Week... huisarrest... en, voor sommigen van ons, een complete en beproevingsvolle afzondering… met geen ander fysiek contact dan dat van de zorgverleners, die we heel hartelijk bedanken voor hun grote beschikbaarheid, toewijding en edelmoedigheid. Jezelf en anderen beschermen is overal de leidraad.

In het hart van deze situatie, zullen we de Passie en de Verrijzenis van de Heer herdenken, en dit in grote soberheid en leegte. Paus Franciscus deed de viering van Palmzondag op een volledig verlaten Sint-Pietersplein...   In zijn preek zei hij: Het drama dat we vandaag meemaken zet ons aan om serieus te nemen wat ernstig en belangrijk is, en niet rond te dolen op zoek naar waardeloze dingen… te herontdekken ... dat het leven wordt gemeten aan de liefde. In deze dagen van de Goede Week, laten we, thuis, de Gekruisigde Heer aanschouwen – laten we onze blik steeds richten op de Gekruisigde!  - maat van Gods liefde voor ons.

Laten we de eenzaamheid van Christus in zijn Passie overwegen: zijn eenzame strijd in de Hof van Olijven waarin hij zich uiteindelijk tot zijn Vader keert en zegt: niet wat ik wil, maar wat jij wilt ... zijn leerlingen keren Hem de rug toe... Petrus verraadt Hem... zijn ervaring van Gods zwijgen: Mijn God, mijn God, waarom heb je mij verlaten, gevolgd door de totale overgave in de handen van de Vader: Vader, in uw handen, beveel ik mijn geest. Voor Jezus, zijn deze momenten van eenzaamheid, waarin hij menselijkerwijze geconfronteerd wordt met twijfel en ontmoediging, ook een ruimte waar Hij diep in relatie treedt met zijn Vader, een ruimte waar zijn zelfgave en zijn vertrouwen in God worden versterkt.  Betreden we samen met hem deze ruimte en nemen we alle mensen, die door deze wereldwijde gezondheidscrisis te maken krijgen met gedwongen eenzaamheid, met ons mee.  Vertrouwen we hen toe aan de Vader.

Door het lijden van Christus te overwegen, kunnen we een diepe verbondenheid beleven met allen die in onze wereld hun eigen lijdensweg hebben te gaan: de zieken beroofd van de liefdevolle aanwezigheid van hun dierbaren, de families die dierbaren hebben verloren zonder de gelegenheid gehad te hebben om hen in de laatste momenten bij te staan en afscheid te nemen.  Laten we geloven dat ons gebed en ons attentievol denken aan hen, de kracht en draagwijdte hebben om hen nabij te zijn en te ondersteunen.

Doorheen, met en ondanks dit alles, is Christus trouw aan zijn belofte met ons te zijn, altijd. In deze tijd waarin wij het Paasmysterie herdenken, wil Hij zijn aanwezigheid in ons bestaan nog levendiger maken.  In het drama dat we vandaag beleven, voelen we ons soms, net als de leerlingen van Emmaüs, overweldigd door ontmoediging en gekweld door allerlei vragen... op andere ogenblikken ervaren we dat een Woord uit de Schrift, plotseling, onze vrede en sereniteit herstelt en nieuwe kracht geeft.  Ja, Christus is ons nabij in onze huidige beproeving, Hij wil in ons een diep paasgeloof opwekken, zodat we Hem kunnen herkennen in het hart van elke gebeurtenis en uit zijn aanwezigheid en zijn Woord de kracht, het licht en de hoop putten die we nodig hebben.

Of we nu onderweg zijn, in huisarrest of in afzondering, de ontmoeting met de Verrezen Heer is altijd mogelijk. Hij komt tot ons waar we zijn en zoals we zijn.  Hij leeft!  Zijn nabijheid en zijn Woord doen ons leven en geven ons moed.   Moge deze ervaring de onze zijn dan kunnen we, net als de leerlingen van Emmaüs zeggen: Was ons hart niet brandend toen hij tot ons sprak ...  Laat, zoals bij hen, zijn roep in ons weerklinken om te leven van zijn Leven, te getuigen van zijn aanwezigheid, in alle omstandigheden.  

       Vreugde, vrede en sereniteit in de Verrezen Christus

In Hem, diep verenigd met jullie allen

Zuster Josette Bijloos