8/12/2018

Beste Vrienden en beste Zusters,

Hoop, Vreugde en Vrede! Wat brengen deze woorden vandaag teweeg in ons en rondom ons. Durven we erin geloven?

De wereldsituatie ziet er slecht uit en we hebben terecht gelegenheden om droevig en wanhopig te worden: overal welt er steeds meer geweld op…  Het weigeren en afwijzen van mensen die met hun lijden bij onze maatschappijen aankloppen is een harde realiteit…   Ecologisch is onze planeet in gevaar…  Met Paus Franciscus stellen we vast, Wanneer het innerlijk leven zich opsluit in eigen belangen, is er geen ruimte meer voor de ander, komen de armen niet meer binnen, luistert men niet meer naar de stem van God, geniet men niet meer van de zoete vreugde van zijn liefde, is er niet meer het enthousiasme om het goede te doen. (De Vreugde van het Evangelie n°2)

Nochtans, zoals elk jaar tijdens de Advent, in het midden van deze harde realiteit, worden we aangesproken en aangeraakt door woorden van hoop.  De Heer verklaart: de dag komt, dat ik voor mijn volk al het goed zal doen dat ik beloofd heb…   In die dagen zal Ik David een rechtvaardige nakomeling geven… Hij zal rechtvaardig regeren. (Cf. Jer. 33,14-16) …  God zal alle tranen afvegen… (Jesaja 25,8)

Meer dan ooit, worden we in deze advents- en Kersttijd opgeroepen tot bekering en tot dieper geloof om open te staan voor de vreugde die God ons wil schenken.  De christelijke vreugde is een keuze: haar in ons laten groeien, ons in haar vestigen, omdat ik, omdat wij oneindig bemind worden door God de Vader en door Christus gered en bevrijd werden.  De Christelijke vreugde is geen strovuur, gebaseerd op gevoel, maar een ongelooflijke kracht die ons openstelt voor anderen om hen nabij te zijn.  

In het hart van onze zo verstoorde wereld is de Christelijk vreugde geen teken van naïviteit of illusie…  In zijn apostolische exhortatie ‘Gaudete et exsultate’, hoofdstuk 4, over enkele kenmerken van heiligheid in de huidige wereld, spreekt Paus Franciscus onder andere over vreugde en zin voor humor: Een heilige is in staat met vreugde en met een gevoel voor humor te leven. Zonder zijn realisme te verliezen verlicht hij de anderen met een positieve geest, rijk aan hoop. (Nr. 122) Iets verder lezen we: Er zijn moeilijke momenten, tijden waarin we het kruis ontmoeten, maar niets kan de bovennatuurlijke vreugde vernietigen, die ‘zich aanpast en verandert en er altijd is, al is het maar als een lichtstraal die voortkomt uit de persoonlijke zekerheid oneindig bemind te worden, wat er ook aan de hand is’. Het is een innerlijke zekerheid, een gemoedsrust vol hoop die een geestelijke voldoening biedt, onbegrijpelijk volgens de criteria van de wereld. (Nr. 125)

Om deze innerlijke vreugde echt te smaken, moeten we het mysterie van ‘God-met-ons’ onze kijk laten veranderen zodat we Zijn actieve Aanwezigheid kunnen erkennen in ons eigen leven en in de wereld. Inderdaad, wij ontmoeten God in alle gebeurtenissen van ons leven, ook in alles wat ons als het meest profane voorkomt. God komt tot ons in de diepste lagen van ons leven, in wat ons echt raakt, in wat broos en zwak is en in wat ons het meest bedrukt…    God is mens geworden opdat zijn leven als God al het menselijke doordringt.   (Cf. Een spiritualiteit, een erfgoed, een levensweg p.44)

De vreugde is een vrucht en een gave van de Heilige Geest en is geworteld in de zekerheid door God bemind te worden en dat geloof in de liefde van de Vader is voor ons bron van onwankelbaar vertrouwen en vredige sereniteit; het wekt ons op om dynamisch en rustig alle omstandigheden van het leven aan te durven. (Const.4 § 2).  Het is door de vreugde, vrucht van onze ervaring van de liefde van God, dat we nederig kunnen blijven werken aan een nieuwe wereld, waar we ook zijn en in welke fase van ons leven we ons ook bevinden: nog actief geëngageerd of in een woon- en zorgcentrum, op ons ziekbed, in onze familie, op ons werk, in onze parochies... Er is geen enkele plaats waar we niet kunnen getuigen van de Blijde Boodschap.  Jezus zijn menswording in ons laten verderzetten…  We moeten ons ‘in Hem laten omvormen door de Heilige Geest’, om ‘zijn leven op aarde verder te zetten’. (Een spiritualiteit, een erfgoed, een levensweg p.43)

Moge Kerstmis onze harten nieuwe kracht en nieuwe hoop geven en moge diepe vreugde ons deel zijn gedurende het komend jaar.

       Met vriendelijke groeten en de verzekering van mijn gebed,

                                                        Zuster Josette Bijloos

                                                           Algemeen Overste